zondag 26 oktober 2014

Pre-school Little Hearts
Als je het schooltje binnenkomt voel je de vrede en blijdschap die daar is en vooral veel liefde voor de kinderen. Als een grote familie gaan we met elkaar om, vanuit de liefde van Jezus die Hij ons geeft voor elkaar. Er wordt veel voor dit schooltje gebeden, dat er wil zijn voor Joodse en Arabische kinderen en daarmee ook voor de ouders. We hebben veel bewondering voor de leidster, een Joodse mevrouw uit Amerika, die de leiding heeft over dit schooltje. De oprichter van deze school, Tass Saada, hebben we mogen ontmoeten. Hoe bijzonder heeft God in zijn leven ingegrepen. We kunnen een ieder aanraden om zijn boek "Arafat was mijn held" te lezen. Ongeveer 50 kinderen, van vele nationaliteiten, bezoeken de school van zondag t/m donderdag. Ook de leidsters en de vele vrijwilligers komen uit verschillende landen en zo vormen we een bijzonder gezelschap. De hoofdtaal is Engels, al zijn er kinderen die al 3 talen spreken. De leidsters vertalen in het Hebreeuws en/of Arabisch. De kinderen, van 0 tot 6 jaar, zijn ingedeeld in verschillende leeftijdsgroepen. Maar vanwege de weinig beschikbare ruimten verwisselen de leidsters met hun groepje, volgens een schema, naar een andere ruimte met ander speelgoed. Op deze manier zitten de kinderen niet de hele dag in dezelfde ruimte en vervelen ze zich niet. Ook vanwege de vroege start gaan we met de kinderen ontbijten. Ook de lunch staat op het programma. Daarna worden alle matrasjes tevoorschijn gehaald en gaan alle kinderen op hun eigen matrasje even slapen (als dat lukt) dan is de school echt even in rust. Elke dinsdag komt er een, vrolijke, meneer een Bijbelverhaal vertellen en wordt er gedanst bij het zingen van de liederen, geweldig! Tenslotte vraagt hij wie er hardop wil bidden. Dan komen er best veel kinderen naar voren. Ze mogen dan om de beurt een gebed uitspreken. En dan zeggen we na ieder gebed: Amen!
Jannie en Dorine

zaterdag 18 oktober 2014

zaterdag 18 oktober (shabbat)

Soekot (=Loofhuttenfeest) is weer voorbij en het “gewone” leven zoekt weer zijn eigen gangetje. Toch was het een bijzondere ervaring voor mij, om juist met dit feest in Jeruzalem te zijn. Het is een echt familie feest en wordt dan ook thuis gevierd. Prachtig gezicht als overal bij de huizen of op de balkons de soeka’s verschijnen, dit zijn een soort van tenten met bovenop riet of palmtakken. Als het maar open is, deze dakbedekking staat namelijk symbool voor de overgave aan goddelijke bescherming. Overal zag je Joods Orthodoxe mensen met een loelav lopen, dit is een bundeltje van een lange palmtak, drie mirtetakjes en twee takjes van beekwilgen en daarbij een etrog, een vrij grote citrus vrucht. Hiermee wordt onder opzeggen van gebeden/psalmen gezwaaid naar de vier windstreken, van boven naar beneden en van voor naar achter, men vraagt daarmee aan G’d om zorg voor alle gewassen, bomen en planten van de gehele wereld. Door een mevrouw zijn wij uitgenodigd in haar soeka, zij heeft ons uitleg gegeven over allerlei gebruiken rond Soekot en Simcha Tora (vreugde der wet) Zij was in bezit van werkelijk schitterende attributen die bij deze feesten gebruikt worden, waaronder een zilveren doosje waarin men de etrog bewaard. Prachtig, leerzaam en gezellig!
Tijdens Soekot en Simcha Tora is de Jeruzalem mars, door sommigen zelfs de heilige mars genoemd omdat uit alle volkeren, talen en naties mensen zijn gekomen om deze mars mee te lopen en zo kenbaar te maken dat zij achter Israël staan en voor het land en zijn bewoners bidden!
Simcha Tora is een hele happening. Dit feest wordt intens gevierd door zowel mannen, vrouwen en kinderen. Enkele mannen dansen met de Tora rollen(grote boekrollen met daarop geschreven de eerste vijf Bijbelboeken) de anderen volgen; er wordt uitbundig gedanst en gezongen, ook drinkt men op deze dag wijn. De vrouwen laten zich niet onbetuigd in deze viering en klappen en zingen even uitbundig mee, sommigen zitten te kijken en te luisteren. De kinderen? Die krijgen lekkers en bewegen zich moeiteloos door het feestgedruis. Ikzelf (Lenie) heb deze happening meegemaakt in de grote synagoge in Jeruzalem: genieten! Er liggen voor een ieder sidoers (gebedenboeken) in Hebreeuws/Engels en de Tora lezingen waren daardoor goed te volgen. Maar daarna ging het boven m’n pet, een vriendelijke Joodse dame, uit Engeland afkomstig, in Jeruzalem voor “het” feest heeft me uitleg gegeven. Ook weer een bijzondere ontmoeting. Bij de westmuur (klaagmuur) was het een drukte van jewelste, je raakt niet uitgekeken en wordt zelfs meegenomen in de feestvreugde. Later, in één van de stoeltjes die daar altijd klaarstaan, heb ik lekker gezeten, gebeden en gefilosofeerd. Vreugde om de leer van het leven en weten: het levend geworden Woord komt!

zondag 12 oktober 2014

zondag 12 oktober 2014

Bijzondere ontmoetingen
Na de kerkdienst bij Christ Church Jeruzalem hebben we vandaag bijzondere mensen ontmoet: Kees van der Staaij van de SGP (foto boven) Andrew White, dominee van Bagdad. (foto beneden)

woensdag 8 oktober 2014

8 oktober 2014

Het verkeer in Jeruzalem
We kunnen ons op velerlei manieren voortbewegen in deze stad. We lopen veel, nemen de bus en zelfs rijdt hier een tram! Maar als het Jom Kippoer is ligt het verkeer volkomen stil. Het enige verkeer dat je tegenkomt zijn de fietsende, skatende en steppende kinderen. We wilden deze dag een kerkdienst bijwonen en zijn, via een tot wandelpad omgebouwde spoorweg en over de autowegen, daar naar toe gelopen. We waren drie kwartier onderweg om daar te komen. Vandaag was de sfeer totaal anders: er werd een autorace gehouden in de stad, dus herrie! En weer moesten wij lopen, want onze bussen reden een andere route. Onze kuiten worden goed getraind door al het klimmen en dalen. Onze eerste werkdag
Een spannende dag, vroeg op om voor het eerst naar onze werkplek te gaan. Twee aan twee de deur uit. Lenie en Margreet vertrekken naar Gilo, iets onder Jeruzalem, waar zij hulp gaan bieden in een centrum waar meervoudig gehandicapte mensen wonen. Jannie S. en Marjo gaan naar een dagactiviteitencentrum waar meervoudig gehandicapte mensen komen, die daarnaast ook allemaal blind zijn. Dorine en Jannie H. konden vanwege de autorace niet terecht op hun werkplek: een pre-school in het hart van Jeruzalem., De kinderen konden vandaag de school niet bereiken. Maar er is genoeg te doen: Dorine en Jannie hebben vandaag geholpen op de Christelijke Ambassade. Daar is men nu druk met het komende Loofhuttenfeest. Na een ochtend administratief werk bezochten ze een Russische oudere dame en hebben haar blij gemaakt met een gesopte keuken en gedweilde vloeren.
Wanneer we terugkomen uit ons werk, genieten wij van het mooie uitzicht vanaf ons balkon en delen we met elkaar de verhalen en belevenissen van die dag.

donderdag 2 oktober 2014

eerst dag in Jeruzalem

Onze eerste dag in Jeruzalem, Een echte regeldag....trek er maar een dag voor uit! Met 6 vrouwen boodschappen in een supermarkt doen is hilarisch, want je weet nog heg nog steg. Met de wandelwagens(shoppingkarretjes) trappetjes op trappetjes af, heuveltje op heuveltje af. Maar het is mooi weer, de zon schijnt over de stad en we raken al aardig op elkaar ingespeeld. Na de lunch een grote wandeling naar het busstation, waar we een maandkaart moeten kopen. Met nummer 521 op de teller waar wij pas 623 waren, was dit de eerste ervaring met geduld oefenen en observeren van de cultuur met leuke, interessante ontmoetingen. Vervolgens moest we naar een ander loket, toen we aan de beurt waren. Een vriendelijke meneer bracht ons als VIP's naar de andere kant van het busstation waar helemaal geen rij was.....Voor het opladen van de maandkaart moesten we naar loket nummer 3. Weer in de rij......en leuke gesprekken. Wachten is leuk, daar genieten we van. Jeruzalem is een moderne stad, met een Afrikaanse cultuur. Maar goed dat ons werk nog niet begonnen is. Vervolgens de rest van de boodschappen gehaald op de markt (souk). Toen terug naar de oude stad. Inmiddels was het 17.30 uur....Via de Damascusgate door de Arabische wijk naar de Klaagmuur en inmiddels weer een schat aan ontmoetingen rijker. We hebben een uitnodiging gekregen om in een Armeens, Arabisch restaurant, dichtbij de Via Dolorosa, een maaltijd te nuttigen op een later tijdstip....het is nog maar dag 1. Morgenochtend op werkbezoek, 's middags de start van Jom Kippoer en bezoeken we de grote sinagoge.